Rozważania

Rozważanie szóste | Adwentowe przygotowanie do spowiedzi świętej

„W naszej drodze do pełni szczęścia jedna rzecz jest absolutnie konieczna: spowiedź. Spowiedź jest aktem pokory, sakramentem miłości i przebaczenia, w którym pozwalam Jezusowi uwolnić mnie od wszystkiego, co dzieli i niszczy. Do spowiedzi powinniśmy przystępować z wielką prostotą, jak dzieci”

Matka Teresa z Kalkuty

„Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, nawróć się i poprzednie czyny podejmij!!”

Ap 2, 4-5a

Adwent to czas, w którym mogęnie tylko przemyśleć najważniejsze aspekty mojego życia,to również czas podejmowania konkretnych decyzji nawrócenia, aby zbliżyć się do Pana Boga i drugiego człowieka. W Adwencie uczymy się czuwać, „bo nie wiemy, kiedy Pan domu przyjdzie” (por. Mk 13, 35).

Czuwamy, bo mamy świadomość naszej słabości „Niech przeto ten, komu się zdaje, że stoi, baczy, aby nie upadł” (por. 1 Kor10, 12). Czuwamy, bo znamy prawdę o sobie samych – jesteśmy grzesznikami. Czuwamy, bo gdy przestajemy się modlić słabnie nasza tęsknota, umiera relacja z Bogiem,a my sami poddajemy się katechezie tego świata i przestajemy żyć Ewangelią. Czuwamy, bo chcemy być bliżej Boga, który jest Miłością,bliskich nam ludzi i żyć w zgodzie z samym sobą. Aby dobrze i owocnie przeżyć Adwent, aby konstruktywnie podsumować to co już za nami, pomyślmy o spowiedzi. Zaplanujmy sobie wcześniej czas na taką spowiedź, aby nie była w biegu, ale by to było prawdziwe, głębokie spotkanie z Tym, na którego czekamy. 

W Adwencie rozbrzmiewają mocno słowa św. Jana z Apokalipsy – wróć do pierwotnej miłości, odnów swoją gorliwość, wprowadź w swoje życie pokój i radość, które możesz w tym czasie otrzymać od Jezusa. Wróć, czyli pomyśl co można naprawić, co wymaga zmiany i ponownego zawierzenia się Panu Bogu? Może Ci pomóc w tym poniższa tabela, opisująca sfery życia, nad którymi warto się jeszcze pochylić. Zobacz jak jest i jak wygląda Twoje życie, gdzie niedomagasz, gdzie przestałeś czuwać, gdzie Twoja miłość ostygła.Posłuchaj co mówi Ci Bóg. Porozmawiaj z Nim – daj sobie czas – nie śpiesz się. Proś Ducha świętego, aby Cię poprowadził.

MOJE ŻYCIEBÓG MÓWI DO MNIE
Moja relacja z Panem Bogiem
?„Ukochałem cię odwieczną miłością” (Jr 31, 3)„Ty jesteś mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie” (Łk 3,22)Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. J 6, 4-5
Relacje z tymi, których mamy kochać (rodzina, rodzice, dzieci, małżonkowie)
?      „Z ochotą służcie, jak gdybyście [służyli] Panu, a nie ludziom” (Ef 6, 7)Zasady życia domowego – wielki wzór dla mężów i żon (Ef 5, 21-33)„Czcij Ojca swego i matkę swoją” – dekalog
Mój stosunek do pracy i do życia zawodowego
?      „Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie” (Łk 12, 37 ) Przypowieść o wiernym i niewiernym słudze (Łk, 12, 41-48)
Moja modlitwa osobista
?„Mój dom ma być domem modlitwy, a wy czynicie z niego jaskinię zbójców” (Mt 21,12-13) „Trwajcie gorliwie na modlitwie, czuwając na niej wśród dziękczynienia” (Kol 4, 2) „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe” (Mt 26, 41)
Relacje z innymi
?    „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy” (Mt 18,21-22)„Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego” (Mk 12, 31)„Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem” J 13,34
Moja przyszłość, moje plany marzenia i pragnienia
?    „Jestem bowiem świadomy zamiarów, jakie zamyślam co do was – wyrocznia Pana – zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, by zapewnić wam przyszłość, jakiej oczekujecie”(Jr 29, 11)
Relacja z samym sobą
?      „W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy” 1 J 4,10„Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami” (Rz 5, 8)Z całą pilnością strzeż swego serca, bo życie ma tam swoje źródło. Prz 4,23„Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego” (Mk 12, 31)

Zapisz swoje refleksje.


[1] Autorzy formacji: s. Wirginia Mielcarek OP, ks. Radosław Mielczarek