Rozważanie 3. Przebaczenie
Prowadzono też innych, dwóch złoczyńców, którzy razem z Nim mieli być straceni. Kiedy przyszli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, a drugiego po lewej Jego stronie. Jezus mówił: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią”. Oni zaś rzucili losy o Jego ubranie i podzielili się nim. / Łk 23, 32-34/
“Tak czy owak, zła doznanego nie zapomina się łatwo. Można je tylko przebaczyć. A co to znaczy przebaczyć? To znaczy odwołać się do dobra, które jest większe od jakiegokolwiek zła. Ostatecznie takie dobro ma swoje źródło tylko w Bogu. Tylko Bóg jest takim Dobrem.” /Jan Paweł II, Pamięć i Tożsamość/
Czasami doznajemy takiej krzywdy w naszym życiu, że nie możemy zapomnieć doznanego doświadczonego zła. I zastanawiamy się czy coś z nami jest nie tak, bo przecież jesteśmy chrześcijanami, czytamy Pismo Święte, gdzie Jezus każe nam przebaczać – a my chcemy przebaczyć i dalej pamiętamy o złu, którego doznaliśmy. Trudno tam sobie z tym poradzić.
Przebaczyć to przede wszystkim, nie chcieć pamiętać o doznanym złu ze względu na większe dobro – Boga, w którego wierzymy, to postawa naszego serca, którą trzeba ciągle pielęgnować.
Podziękuj dziś Bogu za przebaczenie, które Ci daje i błogosław Go za Jego dobroć. Oddaj Bogu wszystkie zło, którego doświadczyłeś, doświadczyłaś, którego byłeś, byłaś udziałem lub sam wyrządziłeś, wyrządziłaś.