Rozważanie 10
Jezus – ofiara z miłości do człowieka
Bóg tak nas umiłował, że przeszedł za nas mękę na krzyżu. Dziś zatrzymaj się nad męką Pana zapowiadaną Psalmem 22 i opisaną w Ewangelii Marka, Mateusza i Jana.
PS 22,2
Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?
Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.
Mk 15;34
O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: «Eloi, Eloi, lemasabachthani», to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?
Mt 27; 46
Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: «Eli, Eli, lemasabachthani?»,to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?
PS 22
7 Ja zaś jestem robak, a nie człowiek,
pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.
8 Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,
rozwierają wargi, potrząsają głową:
Mt 27;39
Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami,
Mk 15; 19.
Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd.
PS 22
9 «Zaufał Panu, niechże go wyzwoli,
niechże go wyrwie, jeśli go miłuje».
Mk 15,29-30
Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami, mówiąc: «Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, zejdź z krzyża i wybaw samego siebie!»
Mt 27;43.
Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: “Jestem Synem Bożym”».
PS 22
12 Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko,
a nie ma wspomożyciela.
13 Otacza mnie mnóstwo cielców,
osaczają mnie byki Baszanu.
14 Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze,
jak lew drapieżny i ryczący.
15 Rozlany jestem jak woda
i rozłączają się wszystkie moje kości;
jak wosk się staje moje serce,
we wnętrzu moim topnieje.
16 Moje gardło suche jak skorupa,
język mój przywiera do podniebienia,
kładziesz mnie w prochu śmierci.
J19, 29-30
Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop11 gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!»12 I skłoniwszy głowę oddał ducha.
PS 22
17 Bo [sfora] psów mnie opada,
osacza mnie zgraja złoczyńców.
Przebodli ręce i nogi moje,
18 policzyć mogę wszystkie moje kości.
A oni się wpatrują, sycą mym widokiem;
19 moje szaty dzielą między siebie
i los rzucają o moją suknię.
Mk 15;24
Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać.
PS 22
20 Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka;
Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!
21 Ocal od miecza moje życie,
z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,
22 wybaw mnie od lwiej paszczęki
i od rogów bawolich – wysłuchaj mnie!
Posłuchaj