Rozważania

Rozważanie 10

Jezus – ofiara z miłości do człowieka

Bóg tak nas umiłował, że przeszedł za nas mękę na krzyżu. Dziś zatrzymaj się nad męką Pana zapowiadaną Psalmem 22 i opisaną w Ewangelii Marka, Mateusza i Jana.

PS 22,2

Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?

Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.

Mk 15;34

O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: «Eloi, Eloi, lemasabachthani», to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?

Mt 27; 46

Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: «Eli, Eli, lemasabachthani?»,to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? 

PS 22

7 Ja zaś jestem robak, a nie człowiek,

pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.

Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,

rozwierają wargi, potrząsają głową:

Mt 27;39

Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami, 

Mk 15; 19.

Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd. 

PS 22

«Zaufał Panu, niechże go wyzwoli,

niechże go wyrwie, jeśli go miłuje».

Mk 15,29-30

Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami, mówiąc: «Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, zejdź z krzyża i wybaw samego siebie!» 

Mt 27;43.

Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: “Jestem Synem Bożym”».

PS 22

12 Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko,

a nie ma wspomożyciela.

13 Otacza mnie mnóstwo cielców,

osaczają mnie byki Baszanu.

14 Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze,

jak lew drapieżny i ryczący.

15 Rozlany jestem jak woda

i rozłączają się wszystkie moje kości;

jak wosk się staje moje serce,

we wnętrzu moim topnieje.

16 Moje gardło suche jak skorupa,

język mój przywiera do podniebienia,

kładziesz mnie w prochu śmierci.

J19, 29-30

Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop11 gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!»12 I skłoniwszy głowę oddał ducha.

PS 22

17 Bo [sfora] psów mnie opada,

osacza mnie zgraja złoczyńców.

Przebodli ręce i nogi moje,

18 policzyć mogę wszystkie moje kości.

A oni się wpatrują, sycą mym widokiem;

19 moje szaty dzielą między siebie

i los rzucają o moją suknię.

Mk 15;24

Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać.

PS 22

20 Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka;

Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!

21 Ocal od miecza moje życie,

z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,

22 wybaw mnie od lwiej paszczęki

i od rogów bawolich – wysłuchaj mnie!

Posłuchaj